Tot ze voor de Volkskrant de Volkskeuken mocht gaan meeschrijven.

'We deden dat met zes mensen, elke dag iemand anders. Mijn bijdrage vonden mensen zo leuk, dat ik ook steeds vaker werd gevraagd voor diverse andere artikelen.’

Sinds 2005 schrijft zij ook een niet-culinaire column voor de Volkskrant, eerst alleen voor Volkskrant Magazine en sinds 2011 ook enkele malen per week in de reguliere krant. De film Soof is losjes gebaseerd op de columns. Ook heeft Witteman een aantal kookboeken geschreven. 

‘En nu kan ik goed leven van het schrijven. Terwijl ik daar dus geen opleiding in heb genoten. Een onafgemaakte studie Nederlands ja, maar daarmee had ik ook net zo goed in het onderwijs kunnen belanden.’

Als ze opnieuw kon kiezen wat ze wilde worden zou Sylvia voor fotograaf kiezen. ‘Maar daar ben ik niet talentvol genoeg voor. Ik doe het wel, omdat ik het leuk vind, maar ik zou er nooit mijn boterham mee kunnen verdienen. Ieder zijn vak! En dat van mij is toevallig columnist.' 

Columnist is geen glamourberoep

‘Wat een goede columnist is, is moeilijk uit te leggen. Je moet wel kunnen schrijven. Bekende Nederlanders doen het nu ook. Maar of zij het echt hebben geschreven, of dat een redactie een handje heeft geholpen…?' 

VERVOLG INTERVIEW

Tot ik voor de Volkskrant de Volkskeuken mocht gaan meeschrijven. Dat werd beurtelings door iemand anders geschreven, die een verrassend recept beschreef met een goed verhaal er omheen. Mijn bijdrage vonden mensen zo leuk, dat ik ook steeds vaker werd gevraagd voor diverse andere artikelen.’

Sinds 2005 schrijft Witteman ook een niet-culinaire column voor de Volkskrant, eerst alleen voor Volkskrant Magazine en sinds 2011 ook enkele malen per week in de reguliere krant. De film Soof is losjes gebaseerd op die columns. Ook heeft Witteman een maandelijkse column in het tijdschrift LINDA en schreef zij een aantal kookboeken. 

‘En nu kan ik goed leven van het schrijven. Terwijl ik daar dus geen opleiding in heb genoten. Een onafgemaakte studie Nederlands ja, maar daarmee had ik ook net zo goed in het onderwijs kunnen belanden.’ Als zij opnieuw kon kiezen wat ze wilde worden zou ze voor fotograaf kiezen. ‘Maar daar ben ik niet talentvol genoeg voor. Ik doe het wel, omdat ik het leuk vind, maar ik zou er nooit mijn boterham mee kunnen verdienen. Ieder zijn vak! En dat van mij is toevallig columnist. Maar daar ben ik dan wel vrij goed in.’ 

Tot ik voor de Volkskrant de Volkskeuken mocht gaan meeschrijven. Dat werd beurtelings door iemand anders geschreven, die een verrassend recept beschreef met een goed verhaal er omheen. Mijn bijdrage vonden mensen zo leuk, dat ik ook steeds vaker werd gevraagd voor diverse andere artikelen.’

Sinds 2005 schrijft Witteman ook een niet-culinaire column voor de Volkskrant, eerst alleen voor Volkskrant Magazine en sinds 2011 ook enkele malen per week in de reguliere krant. De film Soof is losjes gebaseerd op die columns. Ook heeft Witteman een maandelijkse column in het tijdschrift LINDA en schreef zij een aantal kookboeken. 

‘En nu kan ik goed leven van het schrijven. Terwijl ik daar dus geen opleiding in heb genoten. Een onafgemaakte studie Nederlands ja, maar daarmee had ik ook net zo goed in het onderwijs kunnen belanden.’ Als zij opnieuw kon kiezen wat ze wilde worden zou ze voor fotograaf kiezen. ‘Maar daar ben ik niet talentvol genoeg voor. Ik doe het wel, omdat ik het leuk vind, maar ik zou er nooit mijn boterham mee kunnen verdienen. Ieder zijn vak! En dat van mij is toevallig columnist. Maar daar ben ik dan wel vrij goed in.’ 

Tot ik voor de Volkskrant de Volkskeuken mocht gaan meeschrijven. Dat werd beurtelings door iemand anders geschreven, die een verrassend recept beschreef met een goed verhaal er omheen. Mijn bijdrage vonden mensen zo leuk, dat ik ook steeds vaker werd gevraagd voor diverse andere artikelen.’

Sinds 2005 schrijft Witteman ook een niet-culinaire column voor de Volkskrant, eerst alleen voor Volkskrant Magazine en sinds 2011 ook enkele malen per week in de reguliere krant. De film Soof is losjes gebaseerd op die columns. Ook heeft Witteman een maandelijkse column in het tijdschrift LINDA en schreef zij een aantal kookboeken. 

‘En nu kan ik goed leven van het schrijven. Terwijl ik daar dus geen opleiding in heb genoten. Een onafgemaakte studie Nederlands ja, maar daarmee had ik ook net zo goed in het onderwijs kunnen belanden.’ Als zij opnieuw kon kiezen wat ze wilde worden zou ze voor fotograaf kiezen. ‘Maar daar ben ik niet talentvol genoeg voor. Ik doe het wel, omdat ik het leuk vind, maar ik zou er nooit mijn boterham mee kunnen verdienen. Ieder zijn vak! En dat van mij is toevallig columnist. Maar daar ben ik dan wel vrij goed in.’